Oxidative Stress testing

In spieren en bloed van CVS-patiënten zijn indicatoren van oxidatieve stress gevonden. De cognitieve symptomen die bij patiënten worden waargenomen, zouden kunnen worden veroorzaakt door de verandering van de doorlaatbaarheid van de bloed-hersenbarrière. Deze verandering is te wijten aan oxidatieve schade aan de celmembranen. Verhoogde oxidatieve stress bij CVS-patiënten kan verschillende oorzaken hebben, zoals chronische ontsteking, overmatige productie van stikstofmonoxide of blootstelling aan milieutoxines.

REACTIEVE ZUURSTOFSPECIES EN OXIDATIEVE STRESS
Oxidatieve stress is het gevolg van de schadelijke werking van reactieve zuurstofspecies. Deze moleculen reageren met eiwitten, lipiden of DNA, waardoor hun structuur wordt gewijzigd en oxidatieve schade aan de cellen wordt toegebracht.
Reactieve zuurstofspecies (ROS) worden geproduceerd tijdens normale fysiologische processen zoals energieproductie, wat onvermijdelijk leidt tot de generatie van oxidatieve moleculen: superoxide (O2._), waterstofperoxide (H2O2) of hydroxylradicaal (.OH). Overgangsmetalen zoals Fe of Cu zijn weliswaar nodig voor bepaalde enzymatische functies, maar verergeren de oxidatieve schade doordat zij waterstofperoxide katalyseren in OH, een zeer reactief radicaal dat onmiddellijk reageert met elk biologisch molecuul, met name met meervoudig onverzadigde vetzuren.
Een andere belangrijke vrije radicaal is stikstofmonoxide (NO). Deze molecule, die door de enzymen iNOS en eNOS wordt geproduceerd, oefent verschillende fysiologische functies uit als neuromediator, regulator van immuunfuncties of vaatverwijderaar. Het kan echter met superoxide reageren om peroxynitriet (ONOO) te vormen, een uiterst krachtige cellulaire oxidant.

Oxidatieve stress is betrokken bij een groot aantal ziekten:

•     kanker (oxidatieve schade aan DNA veroorzaakt mutaties die kunnen leiden tot carcinogenese),
•     atherosclerose (atherosclerotische plaques worden gemaakt van geoxideerd vet),
•     neurodegeneratieve ziekten (oxidatieve schade is een centraal onderdeel van de vernietiging van zenuwcellen).